Κατάδυση στο Λουτράκι(Ατλαντας και Νεράιδα)-Στέρνα

κείμενο-φωτογραφίες Κώστας Λαδάς

Δυτικά του Ισθμού ,σε απόσταση 4χλμ περίπου,εκτείνεται η περιοχή του Λουτρακίου,η πιο φημισμένη τουριστική περιοχή του νομού Κορινθίας.
Η πόλη του Λουτρακίου προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες κάθε χρόνο ,καθώς παρέχει καλή τουριστική υποδομή που την καθιστούν μια από τις πλέον κοσμοπολίτικες περιοχές της χώρας μας!
Στην Περαία γη υπάρχει μια από τις ομορφότερες λιμνοθάλασσες του Ελλαδικού χώρου, η λίμνη της Βουλιαγμένης ,τοπίο ιδιαίτερου φυσικού κάλους που περιβάλλεται από πευκοδάσος.Δυτικότερα της λίμνης δεσπόζει το ακρωτήριο του Ηραίου της Περαχώρας, όπου βρίσκεται ένας από τους μεγαλύτερους φάρους του Κορινθιακού.
Οι επίσης υπέροχες παραλίες της Μικρής και Μεγάλης Μυλοκοπής, της Στέρνας ,της Σκαλωσιάς και των Στραβών ,προσφέρουν πλήθος καταδυτικών συγκινήσεων με ρηχές, βαθιές και περιπετειώδεις βουτιές ,ενώ η τεράστια χρωματική ποικιλία του βυθού είναι ιδανική για υποβρύχια φωτογράφηση.

Ακολουθώντας τον κεντρικό δρόμο του Λουτρακίου και στο ύψος των ιαματικών λουτρών και καταρρακτών μπορούμε να καταδυθούμε σε πολύ μικρή απόσταση από το πάρκιν των λουτρών στο ναυάγιο ''Άνδρος'' ,ένα μικρό επιβατικό ατμόπλοιο. Οι σοροί από τις λαμαρίνες που έχουν μείνει από την ανέλκυση και πώληση του, μαρτυρούν την παράλληλη θέση του με την στεριά ,με μέγιστο βάθος τα 25 μέτρα και σε πολύ μικρή απόσταση από την ξηρά.
Μερικά διάσπαρτα κομμάτια από αεραγωγούς είναι καλυμμένα με σπόγγους και σπειρογράφους ,ενώ κοπάδια από μικρόψαρα τριγυρνούν στις λαμαρίνες του. Οι τυχεροί μπορεί να συναντήσουν κοπάδια από μαγιάτικα, καθώς είναι γνωστή η αγάπη τους για τα ναυάγια!
Οι συνθήκες βέβαια που επικρατούν στο σημείο δεν είναι ιδανικές ,λόγω του λασπώδους βυθού και των ισχυρών ρευμάτων ,κάνοντας την ορατότητα περιορισμένη και συχνά πολύ κακή.
Η τύχη όμως ευνοεί τους τολμηρούς ,όποτε αξίζουν μερικές επισκέψεις για κατάδυση.
Αφήνοντας πίσω μας τον δρόμο με τους καταρράκτες, σε μικρή απόσταση ,με κατεύθυνση προς Περαχώρα, υπάρχουν στην αριστερή πλευρά μικροί κατηφορικοί παραδρομοι που οδηγούν σε κόλπους αξιόλογους για μπάνιο και κατάδυση. Με τοπικές ονομασίες ,ξερά Άτλαντα και ξέρα Νεράιδα, πρόσβαση εύκολη από τον δρόμο και βάθη προσιτά για όλα τα επίπεδα αυτοδυτών.
Το πρώτο σημείο είναι εύκολα αναγνωρίσιμο από τρεις σπηλιές που υπάρχουν στην δεξιά πλευρά της βραχώδους παραλίας και ένα μικρό κομμάτι με χοντρή άμμο ,ιδανικό για την προετοιμασία μας και την είσοδο μας στο νερό. Το δεύτερο σημείο απέχει περίπου 600 μέτρα ,που όμως πρέπει να βγούμε στον κεντρικό δρόμο ,να ακολουθήσουμε τον επόμενο κατηφορικό παράδρομο και είναι εξ ίσου εύκολο στην πρόσβαση.

Κατά την είσοδο μας στο νερό, μετά από τα λίγα μέτρα ενός ρηχού κομματιού, ξεκινάει ένα απότομο κατέβασμα με αμμώδη βυθό μέχρι τα 25μετρα, όπου με κατεύθυνση πάντα δεξιά συναντάμε την βάση των βράχων και τρεις σχεδόν όμοιες υποβρύχιες σπηλιές με αυτές της ξηράς.
Τα ρεύματα στο συγκεκριμένο σημείο δεν είναι δυνατά ,αλλά χρειάζεται προσοχή ώστε να μην επιβαρύνουμε την ήδη περιορισμένη ορατότητα που επικρατεί ,τις περισσότερες ημέρες, με το ίζημα που υπάρχει στις εισόδους τους!Με το άναμμα του φακού μας ,αποκαλύπτεται το βάθος αλλά και η ποικιλία των χρωμάτων που κρύβουν αυτές οι σπηλιές ,που σε καμία περίπτωση δεν προχωράμε βαθύτερα μέσα σε αυτές χωρίς την
κατάλληλη εκπαίδευση και εξοπλισμό.
Σφουγγάρια κατακόκκινα ,σπειρογράφοι, κηρίανθοι και μικρές σε μέγεθος ανεμώνες ,στέκονται στις άκρες των εισόδων ,εκμεταλλευόμενα το ρεύμα που δημιουργείται σε εκείνα τα σημεία.
Από εδώ και πέρα ξεκινάει μια βραχώδης πλαγία μέχρι την επιφάνεια με αρκετό πλάτος ,όμοιο με την διαμόρφωση της ξηράς. Βράχια διάσπαρτα με αρκετές αποχές, βοηθάνε στην ομαλή και εύκολη σε προσανατολισμό, άνοδο μας στα ρηχότερα σημεία, απολαμβάνοντας με αυτόν τον τρόπο κάθε ομορφιά που κρύβεται εκεί.
Δίχτυα και παρατημένα παλιά παραγάδια ,παρ όλο που έχουν ενσωματωθεί με το υπόλοιπο υποβρύχιο τοπίο, χρειάζονται προσοχή για πιθανά μπλεξίματα μας.
Αισθητή εδώ είναι ,η απουσία ψαριών ,που βρίσκονται μόνο στα βαθιά σημεία πέρα από τα βράχια, με εξαίρεση τα κοπάδια από μικρόψαρα και τις σκορπίνες. Είναι αρκετές οι φορές ,που αυτοδυτες στις συγκεκριμένες ξέρες, έχουν εντοπίσει στα μεσόνερα και με φόντο το βαθύ μπλέ του Κορινθιακού ,μικρά κοπάδια από λούτσους να περνάνε παράλληλα με την ακτογραμμή.
Χαρακτηριστικό και στις δυο αυτές βραχώδεις περιοχές είναι η συνύπαρξη πολλών γυμνοβράγχιων από το είδος flabellina κυρίως στις άκρες των αποχών, όπου και επιδεικνύουν τις ακροβατικές τους ικανότητες πάνω στα σφουγγάρια και τις παλιές πετονιές, καθώς και του τόσο όμορφου χοντρούλη Hypselodoris Picta που συναντάμε πάνω σε κάθε υδρόζωο!
Ανεβαίνουμε ρηχότερα μέχρι το βάθος των 7 μέτρων, όπου εκεί πλέον αρχίζει το πλάτωμα μέχρι την έξοδο μας και συναντάμε διάφορα κρινοειδή στην κορυφή μικρών βράχων να λικνίζονται στο ρεύμα, χταπόδια να παρακολουθούν το πέρασμα μας και να ποζάρουν για μερικές φωτογραφίες, αλλά και κοπάδια από μικρόψαρα σε απίθανους σχηματισμούς και χρωματικά παιχνίδια με τους ιριδισμούς των ρηχών νερών με τον ήλιο.
Η χρήση της σημαδούρας καθ όλη την διάρκεια της κατάδυσης, σε όλο σχεδόν το μήκος της παραλίας, μετά το κέντρο του Λουτρακίου, κρίνεται άκρως απαραίτητη,λόγω του απότομου βάθους της θάλασσας σε πολύ κοντινή απόσταση από την ξηρά και το οποίο κάνει τους χειριστές των ταχυπλόων να αγνοούν επιδεικτικά τις αποστάσεις που ορίζει ο νόμος!

Στον δρόμο για την Στέρνα με την υπέροχη θέα της Λίμνης Βουλιαγμένης

Στέρνα
Περνώντας την Περαχώρα μετά το Λουτράκι ακολουθούμε τον δρόμο που οδηγεί στην Στέρνα. Ο δρόμος για λιγότερο από 1 χιλιόμετρο προς το τέλος του είναι χωματόδρομος, βατός για συμβατικά αυτοκίνητα. Τα τελευταία του όμως μέτρα είναι μόνο για κατόχους 4Χ4 ,έτσι γλιτώνετε την ταλαιπωρία του λίγου κουβαλήματος! Όμως αξίζει η εικόνα που αντικρίζουμε, έναν υπέροχο κόλπο με έναν μεγάλο βράχο που μας χωρίζει από την ανοιχτή θάλασσα και μια μικρή στέρνα με θαλασσινό νερό και ένα στενό πέρασμα που μας οδηγεί αμέσως στην πίσω πλευρά του βράχου!
Εύκολα και χωρίς να έχουμε μεγάλη απόσταση να κολυμπήσουμε, βρισκόμαστε αμέσως στην ανοιχτή θάλασσα σε έναν κάθετο τοίχο όπου μπορούμε να επιλέξουμε την δεξιά πλευρά με την πιο ρηχή διαδρομή, ώστε να διανύσουμε υποβρυχίως τον κύκλο του βράχου και να επιστρέψουμε στην αμμώδη παράλια.
Στο βάθος περίπου των 30 μέτρων υπάρχουν δυο μεγάλες εσοχές ,οι οποίες στο εσωτερικό τους κρύβουν απίστευτα χρώματα από τα σφουγγάρια με τα περίεργα τους σχήματα και συνδυασμούς! Σχεδόν όλος ο εξωτερικός τοίχος είναι στρωμένος με ασβεστολιθικά φύκη τοποθετημένα αρμονικά το ένα πάνω στο άλλο, ενώ στις δύο αποχές των 15 και 10 μέτρων που υπάρχουν ρηχότερα, συναντάμε τις επιβλητικές πίνες να εποπτεύουν τον βυθό.

Αγριο και μαγευτικό το υποβρυχιο καθετο καταβασμα του τοιχου

Ρεύματα δεν θα συναντήσουμε, όπως και ζωή ιδιαίτερη, αλλά σίγουρα θα μείνουμε έκπληκτοι από το παιχνίδι του ήλιου πριν ακόμα περάσει τον βράχο και έρθει από την πλευρά της ανοικτής θάλασσας!
Υπέροχες ακτίνες ήλιου που χύνονται μέσα στο νερό και χάνονται στον βυθό, χρώματα διαφορετικά σε κάθε βάθος ,σκοτεινές φιγούρες τα μικρόψαρα κόντρα στο φώς του ήλιου, συνθέτουν ένα υποβρύχιο τοπίο γεμάτο μυστήριο. Η χαρά του φωτογράφου ,που έχει φροντίσει όμως τα αποθέματα αέρα να είναι σε υψηλά επίπεδα ώστε να απολαύσει την μοναδική χρωματική πανδαισία .

Όλα τα καταδυτικά σημεία στην περιοχή του Λουτρακίου προσφέρουν μια εξ ίσου όμορφη εικόνα και στην παρέα μας ,που πιθανόν να μην καταδύεται, απολαμβάνοντας το κολύμπι αλλά και τις υπέροχες στεριανές ομορφιές. Τα γραφικά ταβερνάκια στην Λίμνη της Βουλιαγμένης Περαχώρας και οι παραλιακές καφετέριες με θέα τους φοίνικες και φόντο την δύση του ήλιου ,σίγουρα θα μας αναγκάσουν να κλείσουμε το επόμενο μας ραντεβού πριν ακόμα πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής!