Κυριακή 26 Μαΐου 2013

Μαραθώνας (Δικαστικά)-Παραλία Σέσσι (Γραμματικού)


κείμενο-φωτογραφίες Κώστας Λαδάς

Μαραθώνας –Δικαστικά

Η υποβρύχια περιήγηση μας στην Αττική συνεχίζεται στην Ανατολική της πλευρά με την γνωστή σε όλους περιοχή του Μαραθώνα, τόσο για τις όμορφες παραλίες του ,που φιλοξενούν πλήθος καλοκαιρινών παραθεριστών ,όσο και για τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της περιοχής που προσελκύουν ένα σημαντικά μεγάλο αριθμό από λα τρεις των θαλάσσιων σπορ(wind surf,kitt surf,jet ski,ιστιοπλοΐα).Με τον αμμώδη ομαλό βυθό και τα μικρά βάθη   σαφώς και είναι καθαρά για εκπαιδευτικό και μόνο σκοπό η χρήση της γνωστής παραλίας του Μαραθώνα και του Σχοινιά. Δεν παύει όμως να κρύβει αρκετά σημεία αξιόλογα για κατάδυση όλων των επιπέδων.
Ακριβώς στο τελείωμα του δρόμου της παραλίας του Σχοινιά και μιας και η πρόσβαση οδικώς δεν μας επιτρέπει να καταδυθούμε και να γνωρίσουμε τον ομώνυμο κάβο, συνεχίζουμε το αριστερό του τμήμα με κατεύθυνση προς τον οικισμό Δικαστικά, όπου μετά την σύντομη ανηφοριά αντικρίζουμε  έναν ανοικτό κόλπο με αρκετές εσοχές και τον δρόμο να κινείται παράλληλα με την δαντελωτή ακτογραμμή. Υπάρχουν τέσσερα μικρά κολπάκια μέσα στο μεγάλο κόλπο της παραλίας των Δικαστικών με ίδια σχεδόν μορφολογία ,τόσο στην ξηρά, όσο και στον βυθό τους.





Με μια πρώτη ματιά θα απορήσουμε για το πως θα  έχουμε πρόσβαση σε αυτήν την βραχώδη ακτή που σε αρκετά σημεία έχει μεγάλες λείες  επιφάνειες που φτάνουν μέχρι την θάλασσα! Γρήγορα θα διαπιστώσουμε πως μικρά μονοπάτια που ξεκινούν από τον κεντρικό δρόμο κατηφορίζουν στα σημεία κατάδυσης.

 Όποια και αν είναι η επιλογή μας σίγουρα θα απολαύσουμε έναν βυθό που ξεκινάει από ρηχά και σβήνει ομαλά στα 25 μέτρα με άμμο και πολλές πλάκες, που κρύβουν στην σκιά τους πλήθος από σαργουδάκια στριμωγμένα ,χειλούδες διαφόρων μεγεθών και χρωμάτων, σκορπίνες ,μουρμούρες και μπαρμπούνια να σκαλίζουν την άμμο, αφήνοντας πίσω τους το χαρακτηριστικό θολό σύννεφο. Αρκετά διάσπαρτα μονόπετρα κάνουν πιο ενδιαφέρουσα την βουτιά μας ,κρύβοντας κάποιο ρουφουδάκι από τα μικρά που φιλοξενεί η περιοχή, ενώ τριγύρω ομάδες από μικρόψαρα αλλά και κοπάδια με ζαργάνες ομορφαίνουν κάθε μας βλέμμα  προς την επιφάνεια της θάλασσας.
Υπάρχει όμως ένα ιδιαίτερο σημείο στο τελείωμα του κόλπου το οποίο δεν πρέπει να μείνει χωρίς καταδυτική επίσκεψη.
 Εκεί που τελειώνει ο κεντρικός παραλιακός δρόμος ,υπάρχει χαρακτηριστικά ένα μόνο του σπίτι στην άκρη του κάβου. Ο δρόμος είναι καλή άσφαλτος, μέχρι μπροστά από αυτό και συνεχίζει για μερικά μέτρα βατός χωματόδρομος ,στον οποίο με συμβατικά αυτοκίνητα δεν μπορούμε να μπούμε ,λόγω ενός επίτηδες σκαμμένου κομματιού.
Μεταφέροντας λοιπόν τους εξοπλισμούς μας μια απόσταση περίπου 30 μέτρων μπορούμε να ξεκινήσουμε την προετοιμασία μας στο χαρακτηριστικό άσπρο τσιμέντινο παγκάκι που υπάρχει στο πλάτωμα στο τέλος του χωμάτινου δρόμου και από εκεί να τους μεταφέρουμε στο νερό μέσα από ένα μικρό μονοπάτι για ακόμα μερικά πιο δύσκολα μέτρα! Δυο φυσικά πλατώματα κάνουν την είσοδο και την έξοδο μας από το νερό εύκολη υπόθεση πλέον.
Ένα απότομο κατέβασμα από την επιφάνεια σε βάθος 12 μέτρων όπου θα συναντήσουμε την πρώτη αποχή, μας αποκαλύπτει έναν αμμώδη βυθό σε βάθος 30 μέτρων που σταδιακά βαθαίνει και άλλο. Αφήνοντας πίσω μας την αποχή και από το βάθος των 17μέτρων ακολουθούμε πορεία Βόρεια έχοντας πάντα αριστερά μας τα βράχια της ακτής. Ένας σχεδόν κάθετος τοίχος με αρκετές ρωγμές αρχίζει να μας αποκαλύπτει τις ομορφιές του, υπέροχα σφουγγάρια σε διάφορα σχήματα και χρώματα κρέμονται στις άκρες του, ενώ στην ρίζα του βράχου, εκεί που ξεκινάει η άμμος οι γνωστές καλόγνωμες(Arca noae) ξεχωρίζουν με το κατακόκκινο χρώμα τους σε κάθε πέρασμα της δέσμης του φακού μας.

sponge_Axinella polypoides_pfoto by Kostas Ladas
Κατακόκκινα σφουγγάρια (Axinella polypoides) στις εσοχές των βράχων στα βαθύτερα σημεία της περιοχής

Parazoanthus axinellae _photo by Kostas Ladas
Parazoanthus axinellae 
Με ορθάνοιχτους τους πολύποδες για την συλλογή τροφής που μεταφέρεται από το δυνατό ρεύμα 
Underwater photo by Kostas Ladas
Parazoanthus axinellae 


ψάρι Σηκιος -Υποβρύχια φωτογραφία Κώστας Λαδάς
Το ψαρι φαντασμα ,Σηκιος(Παντελης)-Sciaena umbra
Σπόγγος-sponges



σπογγος σε ροζ χρωμα _Photo by Kostas Ladas
Dysidea avara Pink sponge


Ένα εντυπωσιακό λιβάδι με κοντά καταπράσινα δεντράκια ,που έχουν στην κορυφή τους μια τούφα πυκνή και που απλώνεται σε όλο τον πλάγιο αμμώδη βυθό, μας έκανε να αναρωτηθούμε ,’’ποιος φύτεψε με τόση ομοιομορφία ανάποδα τα πινέλα του μακιγιάζ;’’ Αυτό σκεφτήκαμε όλοι όσοι σε εκείνη την βουτιά αντικρίσαμε αυτό το συμμετρικό καταπράσινο τοπίο.
Μια ματιά προς τα πίσω ,μετά από το πέρασμα μιας εσοχής των βράχων και μας αποκαλύπτει μια σπηλιά με άνοιγμα περίπου 3 μέτρα πλάτος ,με 2 μέτρα ύψος και βάθος περίπου 4 μέτρα.

Φυκος_Penicillus capitatus

Cerianthus Membranaceus-κηρίανθος
Πορεία λοιπόν για την σπηλιά και τι μαγεία, με το άναμμα του φακού, βρισκόμαστε μπροστά σε μια αίθουσα στολισμένη από πολύχρωμα σφουγγάρια που την φυλάει στο βάθος της ένας τεράστιος Κηρίανθος με ύψος κορμού περίπου 50 εκατοστά. Η πρόσβαση βέβαια στο εσωτερικό της σπηλιάς αυτής, είναι σχεδόν αδύνατη ,λόγω του χαμηλού ύψους της εισόδου, όμως με προσεκτική προσέγγιση(κάτι που δεν καταφέραμε λόγω του ενθουσιασμού μας)η ορατότητα θα παραμείνει άριστη και αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα το φόρτωμα της φωτογραφικής μας μνήμης με πολλά mg-bites φωτογραφίες.


Ανεμωνη _photo by Kostas ladas
Cerianthus sp Tube anemone
photo by Kostas Ladas
Dendrodoris grandiflora 



Θαλάσσια ανεμωνα -Anemonia viridis







Επιστροφή στην πραγματικότητα όμως μετά από μια μάτια στο μανόμετρο ,που μας υπενθύμισε πως έπρεπε να ανέβουμε ρηχότερα ώστε να θαυμάσουμε και τα υπόλοιπα καλά σημεία της διαδρομής, πριν πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής.
Αρκετά σφουγγάρια Petrosia ficiformis, με διάφορα σχήματα και μεγέθη είναι διάσπαρτα στο πιο ρηχό μας πέρασμα ,έχοντας πάνω του το κάθε ένα από αυτά μερικά γυμνοβράγχια Discodoris atromaculata ,μια καταπληκτική αντίθεση άσπρου και μαύρου. Λίγο ρηχότερα η επιστροφή μας για το αρχικό σημείο εισόδου και είναι σίγουρο πως θα συναντήσουμε τα σφουγγάρια Axinella sp που μοιάζουν με μια πρώτη ματιά σαν ξερόκλαδα δέντρου ,γρήγορα όμως διαπιστώνουμε το κατακόκκινο χρώμα τους και ως συνήθως παίρνουν φωτιά οι φωτογραφικές μηχανές.
Τρίτωνας-Charonia tritonis variegata


Την παράσταση όμως έκλεψε ένα μοναδικό σχήμα που όμοιο του δεν έχουμε συναντήσει ,όσο και αν ψάξαμε, το σφουγγάρι ‘’πατούσα’’. Έτσι το ονομάσαμε, μην γνωρίζοντας πως έγινε αυτό το σχήμα και που θυμίζει πελμα  με 4 δάκτυλα, βγαλμένο από ταινία επιστημονικής φαντασίας. Χαρακτηριστική και η ατάκα αυτοδύτη ο οποίος μεταξύ σοβαρού και αστείου ρώτησε, που είναι κρυμμένο το υπόλοιπο ‘’τερας’’. Μάλλον βρήκαμε και το όνομα της βουτιάς, ’’Πάμε πατούσα ‘’ ;

Υποβρυχια φωτογραφία Κώστας Λαδάς
Σφουγγάρι σε σχήμα πατούσας


















Θαλάσσια αγελαδίτσα-Discodoris atromaculata





Γρήγορα ήρθε και η ώρα της προληπτικής στάσης και όση ώρα περιμέναμε, αναρωτιόμαστε πως μέσα σε μια ώρα συνολικής κατάδυσης και σε τόσο μικρή απόσταση που διανύσαμε, καταφέραμε να δούμε τόσους αξιόλογους ,πολύχρωμους αλλά και περίεργους οργανισμούς που κρύβει ο βυθός, επιβεβαιώνοντας έτσι, για άλλη μια φορά ,το πόσος σεβασμός του αξίζει!
Προσοχή χρειάζεται στα θαλάσσια ρεύματα που αρκετές φορές είναι δυνατά στην περιοχή, ειδικά στα ρηχά κομμάτια ,αλλά και απαραίτητη η χρήση σημαδούρας λόγω συχνής διέλευσης ταχύπλοων από τον συγκεκριμένο κάβο και μάλιστα σε αρκετά κοντινή απόσταση από τα βράχια της ακτής. Καλύτερη ώρα για κατάδυση είναι η πρωινή μέχρι το μεσημέρι που το φως του ήλιου  πέφτει κατακόρυφα πάνω από τα βράχια της ακτής.


Παραλία Σέσσι Γραμματικού

Το καλοκαίρι του 2009 το Γραμματικό έγινε η περισσότερο συζητημένη περιοχή, δυστυχώς για μια σχεδόν εβδομάδα το όνομα του φιγουράριζε σε όλα τα δελτία ειδήσεων λόγω της καταστροφικής πυρκαγιάς. Η καταπράσινη διαδρομή, η χαρακτηριστική μυρωδιά του πεύκου και  η θέα του καταπράσινου βουνού που κατέληγε μέχρι την άκρη της θάλασσας, σίγουρα θα μας λείψουν, κάθε φορά που θα τελειώνουμε την κατάδυση μας και θα βγαίνουμε στην επιφάνεια της θάλασσας.
Ο μικρός οικισμός έχει δυο παραλίες που χωρίζονται μεταξύ τους από έναν λόφο. Στην διασταύρωση ,στην είσοδο του οικισμού, ακολουθούμε τον δεξί δρόμο ,ο οποίος μας κατεβάζει στην δεξιά παραλία που προσφέρεται για κατάδυση ,λόγω του βάθους της ,αλλά και της ιδιαιτερότητας του βυθού της.
Δρόμος παράλληλος με την παραλία, κάνει την πρόσβαση με το αυτοκίνητο πολύ εύκολη μέχρι το δεξί της άκρο ,διευκολύνοντας έτσι και την προετοιμασία για την είσοδο μας στο νερό. Μετά από κολύμπι επιφανείας περίπου 40 μέτρων και με κατεύθυνση Νότια προς την άκρη του κάβου, καταδυόμαστε στο σημείο που ξεκινάει αμέσως ο βυθός να βαθαίνει ,όπως άλλωστε μπορούμε να δούμε και από την επιφάνεια. Με αρκετή κλίση  φτάνουμε στο μέγιστο βάθος που έχουμε προγραμματίσει στο πλάνο μας και ξεκινάμε την υποβρύχια πορεία μας πάντα με Νότια κατεύθυνση. 
Σμέρνα-Muraena helena


Ήδη βρισκόμαστε στην μια από τις τρεις διαφορετικές μορφολογίες που κρύβει ο βυθός ,λασπώδης με ένα στρώμα από νεκρά φύκια ανακατεμένα με την λάσπη στα περισσότερα σημεία, που δεν επηρεάζει παρ όλα αυτά καθόλου την ορατότητα . Μικρά συμπλέγματα από πέτρες φιλοξενούν διάφορα φυτά(υδρόζωα) στις άκρες τους, πλήθος από μικρόψαρα ,ενώ οι μουρμούρες και τα μεγάλα κοπάδια μπαρμπούνια κάνουν αισθητή την παρουσία τους ,αγνοώντας μας επιδεικτικά.
Με σωστή διατήρηση της πλευστότητας μας πάνω από τον βυθό και προσεκτικά κοιτώντας την λασπώδη πλαγία ,σύντομα ανακαλύπτουμε πως υπάρχουν πολλές ανεμώνες ,εντυπωσιακές ,τόσο σε χρωματισμούς όσο και σε μεγέθη .
Axinella cannabina

Γυμνοβράγχιο του είδους Hypselodoris picta

Σφουγγάρι Axinella cannabina καλυμένο απο το Parazoanthus axinellae


Προσέγγιση όσο το δυνατόν πιο αθόρυβη και γρήγορα να θαυμάσουμε η φωτογραφίσουμε αυτά τα τόσο ντροπαλά πλάσματα του βυθού!
Για αρκετά μέτρα το τοπίο παραμένει  το ίδιο ,κρατώντας το ενδιαφέρον μας με τις ανεμώνες αμείωτο ,ώσπου ξαφνικά βλέπουμε μια τελείως διαφορετική εικόνα, κάτι σαν μια μαγική αλλαγή, ένα τεραστιο καταπράσινο λιβάδι, όχι σαν αυτά της ποσειδωνίας που έχουμε συνηθίσει μέχρι σήμερα. Ένα αραιά φυτρωμένο θαλάσσιο φυτό ,το Zostera marina με χρώμα ανοιχτό πράσινο και εδώ με λασπώδη βυθό, λιγότερο αισθητό από τον προηγούμενο αλλά με περισσότερη ζωή .Πίνες, νεαρά ψάρια ,αχινοί, αστερίες, αλλά και διάφορα κοχύλια, δίνουν χρωματιστές πινελιές στο καταπράσινο τοπίο. Με σύμμαχο την τύχη αλλά και έναν δυνατό φακό θα ανακαλύψουμε και αρκετές γαρίδες κρυμμένες στις βάσεις των φυτών.

Γυμνοβράγχιο του είδους Tethys fimbria

Γυμνοβράγχιο  Tethys fimbria
Ήδη έχουμε φτάσει στο βάθος των 14 μέτρων περίπου και εκεί παραμένουμε ,μέχρι που έρχεται και το τρίτο και ρηχότερο επίπεδο του βυθού, από όπου και ξεκινάμε την επιστροφή μας για το σημείο εισόδου. Ένας βραχώδης βυθός πλέον μας υποδέχεται ,με πλήθος από σφουγγάρια, σαν κύπελλα, μόνα τους η διπλά κολλημένα, κηρίανθους διάφορων μεγεθών ,οι περισσότεροι από τους οποίους είναι στο όριο του πράσινου λιβαδιού με την βάση των βράχων ,αλλά και ανεμώνες (Anemonia Viridis)  πράσινες με μοβ άκρες, στις βάσεις των βράχων. Ένα Γυμνοβράγχιο πολύχρωμο Hypselodoris Picta μας κράτησε αρκετή ώρα κοντά του ,παρατηρώντας τις αργές κινήσεις του , τις κίτρινες ρίγες του αλλά και το σχήμα του(δεν ξεπερνούσε τα 3 εκατοστά σε μήκος).Μερικοί τρίτωνες ολοκληρώνουν το βραχώδες κομμάτι και συνεχίζουμε υποβρυχίως για το τμήμα που κατά την είσοδο μας κολυμπήσαμε στην επιφάνεια! Καθαρά αμμώδης εδώ ο βυθός με κάθετα βράχια, μια μόνιμη φωλιά σμέρνας (πάντα είναι εκεί και μας συντροφεύει με το βλέμμα της) και μερικά θαλάμια από χταπόδια που δεν είναι βέβαια όλα κατοικήσιμα, αλλά δεν χάνουμε τίποτα να ρίξουμε μια ματιά.

Γυμνοβράγχιο του είδους Tethys fimbria

 Tethys fimbria
Κάπως περίεργο σχήμα αλλά και κίνηση έχει αυτό το αντικείμενο που βλέπαμε να παρασύρεται στα μεσόνερα ,ας ρίξουμε μια ματιά ,ήταν η σιωπηλή υποβρύχια συμφωνία μας. Ένα γυμνοβράγχιο Tethys Fimbria , ίσως το μεγαλύτερο που απαντάται στην Μεσόγειο ,μια και το μέγεθος του μπορεί να φτάσει τα 30 εκατοστά, αποκαλύπτει όλο του το μεγαλείο μπροστά μας ,τόσο με την κίνηση του ,όσο και με την υπέροχη διαφάνεια του. Για αρκετή ώρα πόζαρε υπομονετικά στους φακούς μας προσπαθώντας να μας κάνει να ξεχάσουμε κάθε τι όμορφο που είχαμε συναντήσει πριν από αυτό σε εκείνη μας την κατάδυση.
Στην επιφάνεια βέβαια ,αλλά και στην παραλία που απλωνόταν μπροστά μας είχαμε όλο τον χρόνο ,τόσο εμείς που καταδυθήκαμε ,αλλά και όσοι μας περίμεναν υπομονετικά  να επιστρέψουμε ,να επιβεβαιώσουμε για άλλη μια φορά ,πως κάθε μέτρο από τον βυθό μας ,κρύβει και κάποια έκπληξη, πως πάντα θα είναι εκεί και θα μας περιμένει ,δίνοντας μας απλόχερα, κάθε του ομορφιά με μοναδικό  αντάλλαγμα τον σεβασμό μας!




Τα 2 διαφορετικά σημεία εισόδου για κατάδυση στον κόλπο των Δικαστικών Σχινιά



Οι 2 υπ'εροχες παραλίες στο Σεσσι Γραμματικού Μαραθώνα με τα σημεία εισόδου για την κατάδυση μας


2 σχόλια:

Unknown είπε...

Ωραία ανταπόκριση Κώστα και όπως πάντα οι φωτογραφίες σου ταξιδεύουν τον αναγνώστη!

ArtMeNow είπε...

ωραια!!!